"Tam, gdzie żyją dzikie stwory", Maurice Sendak

     

     Odrobina nietłumionego szaleństwa rozładowuje emocje, odpręża, pozwala też poczuć siebie; łatwiej w jego towarzystwie o harmonię wewnętrzną. Max przeraża nim mamę, obłaskawia i zjednuje jednak sympatię dzikich stworów. Tłumiony w domu, wyzwala ogrom swej dzikiej

energii w baśniowej krainie - skacze, wyje do księżyca, huśta się na drzewach... Tam staje się możliwe wszystko, na co Max ma ochotę: jest królem! Gdy potrzeba dzikości wygaśnie, zakiełkuje chęć łagodnej bliskości oraz wyciszenia - szaleństwo nie trwa wiecznie;) Potwory też się uśmiechają, kochają też swoje mamy!

     Konieczność nieustannego łączenia słów i obrazów przykuwa do kart na dłużej niż mogłoby się zdawać po pobieżnym przejrzeniu książki. Krótki tekst jest po nim przewodnikiem - nienachalnym, jednak potrzebnym, zgrabnie wyważającym swe frazy. Przede wszystkim jednak na stronach dominują obrazy gęste od pracowitych, ale subtelnych, zdecydowanych kresek. Nieśmiało wplatają się w nie kolory; barwy to pastelowe, nieco przytłumione, odrealniające przestrzeń wokół Maxa - dzięki nim opowieść łagodnieje, pęcznieje też nastrojami. Emocje oraz dynamika wyraźnie kotwiczą wśród nich, zapraszając do pozostania na dłużej. Wypatrujemy, wymieniamy się spostrzeżeniami, rozmarzamy, z autentyczną przyjemnością wchodząc w świat chłopca. Zostajemy z nim długo, który kilkulatek nie nosi w sobie bowiem potrzeby uwalniania z siebie choćby odrobiny dzikości?
     Trailer filmu inspirowanego książką Sendaka tutaj, a że to klasyka literatury, doczekała się wieeelu adaptacji;)

Wydawnictwo: Dwie Siostry

Tłumaczenie: Jadwiga Jędryas

Rok wydania: 2014

Format: 254x228 mm

Ilość stron: 40

Cena: około 29 zł